آئین مستان

از  عطش  رنگت  پریده،  بالام  ای  بالام

  از  گرما  لبهات  خشکیده،  بالام  ای  بالام   

بابات  از  علقمه  اومد،  بالام  ای  بالام 

    اما  با  قد  خمیده،  بالام  ای  بالام   

بابات  اومد  رمق  تو  زانوهاش  نیست

جوهر  تو  صداش  نیست   

با  مشک  پاره  پاره

  ولی  عمو  باهاش  نیست   

شرمنده  تم  نازنینم  باید  تو  خیمه  بشینم 

  شرمنده  از  حسین  و  عباس  و  ام  البنینم

از  عطش  رنگت  پریده،  بالام  ای  بالام

  از  گرما  لبهات  خشکیده،  بالام  ای  بالام   

بابات  از  علقمه  اومد،  بالام  ای  بالام 

    اما  با  قد  خمیده،  بالام  ای  بالام     

لالایی  بچم  خوابیده،  بالام  ای  بالام    

لالایی  باباش  تو  میدون،  بالام  ای  بالام   

عباش  و  دورش  پیچیده،  بالام  ای  بالام   

نرو  مادر  اونجا  یه  قطره  آب  نیست 

چیزی  به  جز  سرای  نیست   

یه  بار  دیگه  بیدار  شو

  میدون  که  جای  خواب  نیست   

مادر  بمیره  که  از  صبح  بیداری  و  بی  قراری 

  حالا  چرا  ساکتی  تو  آخه  تو  که  خواب  نداری   

شرمنده  تم  نازنینم  باید  تو  خیمه  بشینم 

  شرمنده  از  حسین  و  عباس  و  ام  البنینم

از  عطش  رنگت  پریده،  بالام  ای  بالام

  از  گرما  لبهات  خشکیده،  بالام  ای  بالام   

بابات  از  علقمه  اومد،  بالام  ای  بالام 

    اما  با  قد  خمیده،  بالام  ای  بالام     

کاشکی  حرفامو  میشنفتی،  بالام  ای  بالام 

کاشکی  یک  چیزی  میگفتی،  بالام  ای  بالام   

دیشب  خواب  دیدم  که  فردا،  بالام  ای  بالام 

  از  روی  نیزه  می  افتی،  بالام  ای  بالام   

آخه  فردا  که  نیزه  ها  بلندن 

  به  حال  من  میخندن   

تو  رو  با  بند  قنداق  رو  نیزه  ها  میبندن 

وقتی  که  فردا  سرا  رو  رو  نیزه  ها  میشمارن   

با  نیزه  ها  پیکرت  رو  از  زیر  خاک  در  میارن   

لالایی امیدم ، لالایی بهارم ، لالایی گلم

الهی بمونی همیشه کنارم، لالایی گلم

به گریه که افتادی قصه شروع شد

دلیل همه خنده های عدو شد

چه نقشه ای دارند برای گلوت با

سه شعبه ای که سهم چشم عمو شد

کاشکی میشد بزرگ شی مثل علی اکبر

همش خیاله نذار که آرزو به دل بمونه مادر

همش سرابه ، به همه گفتم ساعت مرگ ربابه

گهواره خالی گُلم باید رو سینه ی صحرا بخوابه

وای علی اصغر....

لالایی قناری ، چقدر بیقراری ، لالایی علی

چشات شده بارون ابر بهاری لالایی علی

نفس توی سینت نمونده عزیزم

کی بغض صداتو شکونده عزیزم

داره زیر آفتاب میسوزه لب تو

سه شعبه گلوتو سوزونده عزیزم

شبیه ماهی تلظی میکنی فدات بشم الهی

آبت ندادن باید بری پر بکشی نمونده راهی

ای نور دیده ، سرت به پوست بند شده اِی گلو بریده

بشکنه دستش حرمله زندگیمو به آتیش کشیده

وای علی اصغر....

تو رفتی و اما با گریه میخونم لالایی علی

تو رفتی سخته که زنده بمونم لالایی علی

لباست هنوزم تو دستمه مادر

قرار دل زار و خستمه مادر

بابات داره خاک رو تنِ تو میریزه

چی مرهم قلب شکستمه مادر

بمیره مادر چجوری بوسه از لبات بگیره مادر

سر مزارت نشسته و تو خیمه ها نمیره مادر

جدا نمیشه ، مادرت از بالای قبرت پا نمیشه

برات بمیرم سر تو که به روی نیزِ جا نمیشه

وای علی اصغر....

سادات شرمنده

حرمله به اشک حسین میخنده

سادات شرمنده

سر علی به تار مویی بنده

سادات شرمنده

آب نشد بیاد به خیمه ها از غم عمو بگید بسه

روضه سه شعبه لازم نیست تنها از گلو بگید بسه

پدر در پشت خیمه دم گرفته

سرت را با تنت با هم گرفته

علی عادت به انگشت عمو داشت

به جایش تیر را محکم گرفته

سادات شرمنده

جلو رباب سر و رو نی میبنده

سادات شرمنده

 گریه نمیکنه علی میخنده

سادات شرمنده

نیزه که اسباب بازی نیست، نیزه ها رو هی تکون ندید

مادرش دق میکنه به هم، راس اصغر و نشون ندید

دعا دارم مبادا سر بیفتد

کسی با نیزه دارش در بیفتد

دعا دارم اگر می افتد این طفل

فقط بر دامن مادر بیفتد

وداعی لااقل با من نکردی

نگاهی موقع رفتن نکردی

به تو می آمدی افسوس مادر

لباس تازه ات را تن نکردی

لالایی میخونم بخوابی گلم

نمونده توی خیمه آبی گلم

داری توی چشمات یه دنیا سوال

عموم کو؟ ندارم جوابی گلم

رقیه که از خیمه بیرون میاد

نگاه میکنه کی عمو جون میاد

لالایی میخونم بخوابی شاید

تو خوابت ببینی که بارون میاد

بی وفا بارون هوا گرم کرب و بلا بارون

نگاه کن به این تشنه ها بارون

گلم میزنه دست و پا بارون

بی وفا بارون دارن میمیرن بچه ها بارون

تو رو جون سقا بیا بارون

میخوامت تو رو از خدا بارون

ای خدا میشه بارون بیاد....

لالایی میخونم که بی طاقتم

چقدر تلخ امروز و این ساعتم

تکون میدم هر لحظه گهوارتو

تعجب نکن این شده عادتم

لبات خشکه دارم میمیرم علی

همین تشنگیت کرده پیرم علی

به جون تو دق میکنم بعد تو

دیگه زیر سایه نمیرم علی

من فدات مادر چقدر غصه دار صدات مادر

میفهمم من از گریه هات مادر

به قربون زخم لبات مادر

من فدات مادر صدام میزنی با صدات مادر

دیگه وا نمیشه چشات مادر

الهی بمیرم برات مادر

ای خدا میشه بارون بیاد....

لالایی میخونم با اشک چشام

 عزیزم بگو که میمونی برام

داری میری و غصۀ رفتنت

منو میکشونه تو میدون بیا

منو هم ببر من ندارم گله

بذار که ببینه منو حرمله

بسوز دلش واسۀ مادرت

که داغت علی قاتل این دله

اصغرم ای وای شدی نو گل پرپرم ای وای

چه خاکی بریزم سرم ای وای

شبیه بابات مضطرم ای وای

اصغرم ای وای قرار ما پشت حرم ای وای

که خاکت کنیم دلبرم ای وای

نمیشه غمت باورم ای وای

ای خدا میشه بارون بیاد....

لالایی میخونم بازم

لالایی غنچه ی نازم

لالایی امیدم شيرخوارم سربازم

امیدم بعد خدا به عموته

به عموته به عموته

تشنه ای بمیرم این رنگ و روته

رنگ و روته رنگ وروته

آروم بگیر نکن با گریت بیچاره م

آروم بگیر تو ای سردار شيرخوارم

آروم بگیر کفن پوش تو گهواره م

لالایی علی اصغر......

لالایی امیدم شيرخوارم سربازم

لالا مادر بقربونت 

نذر بابا میشه جونت

سرافرازم کن با رزم تو ميدونت

عزیزم قنداقته کفن تو کفن تو کفن تو

کاش نره رو نیزه ها بدن تو بدن تو بدن تو

آروم بگیر تو با اشکات پیرم کردی

آروم بگیر برو اما نه با سردی

آروم بگیر میدونم بر نمی گردی
لالایی علی اصغر......

لالایی امیدم شيرخوارم سربازم

رفتی مادر تو باخنده

ای جانم شیر رزمنده

من از تو، تو از من هر دومون شرمنده

رفتی بعد تو پر از شیره سينم شیره سينم شیره سينم

علمداریتو نشد که ببینم که ببینم که ببینم

آروم بخواب نکن فکر من رو؛ لالا

آروم بخواب تو آغوش گرم صحرا

آروم بخواب قنوت سرخ ثارالله

لالایی علی اصغر......

لالایی امیدم شيرخوارم سربازم

ای آروم جونم ، ای دلدار مادر

لالایی گل من، بخواب اصغر...

میخونم برا تو من با حال مضطر

لالایی گل من، بخواب اصغر....

بخواب آروم گلم لالا ، یه کم آروم بشی حالا

الهی که بیاد بارون یه چند قطره تو این صحرا

بمیرم که شدی بیتاب ، شدی از تشنگی بیخواب

یه کم طاقت بیار آخه عمو رفته بیاره آب

لالا لالا بمیرم من برای خشکی لبهات

لالا لالا دیگه مرگو دارم میخونم از چشمات

امون ای دل.....

حالا که تو میری روی دست بابا

عمر و جون مادر، خدا همرات.....

چشم بد ازت دور با اون روی زیبا

عمر و جون مادر، خدا همرات.....

ولی میترسم ای مادر ، میترسم که بشی پرپر

من و گهواره ی خالی بشه این قستم آخر

ببین مادر شدم دلگیر ، برای تو نداشتم شیر

میترسم حرمله حالا تورو سیراب کنه با تیر

الهی که نبینم من سرت رو نیزه ها باشه

نیاد روزی بخوان مادر که از طفلش جدا باشه

امون ای دل.....

دارم هی میبارم مثل ابر بارون

با تیر سه شعبه، سرت از پوست شد آویزون

حالا پشت خیمه شد مادر دلم خون

با تیر سه شعبه، سرت از پوست شد آویزون

چجوری من کنم باور ، که از جسمت جدا شد سر

بیا مادر تو آغوشم نَه زیر خاک علی اصغر

پاشو از خواب پاشو مادر ، هنوز زوده بری اصغر

دارم دق میکنم از غصه ی تو این دم آخر

تیر جنگی کجا و این گلوی تو کجا مادر

لب تشنه زدن با تیر گلوتو بی هوا مادر

الهی که نبینم من سرت رو نیزه ها باشه

نیاد روزی بخوان مادر که از طفلش جدا باشه

امون ای دل.....